فرزند همواره به‌عنوان یکی از رکن‌های اساسی خانواده به شمار آمده و داشتن آن از جمله آرزوهایی است که انسان هیچگاه نتوانسته از آن چشم‌پوشی کند. پروسه باروری فرایندی است که به احتمالات زیادی متکی است. احتمال باروری در شرایطی تعریف می‌شود که زن کاملاً سالم باشد و تعادل هورمونی در بدنش نرمال باشد و مرد از سلامت کامل برخوردار بوده و مشکلات حرکتی یا ساختاری در اسپرم وجود نداشته باشد.
همچنین باید رابطه جنسی در زمان تخمک‌گذاری انجام شود. برای زوج‌هایی که به مدت یک سال خواهان فرزند بوده‌اند و با داشتن رابطه جنسی منظم و بدون استفاده از وسایل پیشگیری از حاملگی، باردار نشده اند، باید بررسی ناباروری انجام شود. این بررسی برای خانم‌های بالاتر از 35 سال باید بعد از 6 ماه انجام شود. طبق گـزارش WHO میزان شیوع ناباروری در جهان بین 12 تا 15 درصد گزارش شده است، این آمار در ایـران از متوسط جهانی بالاتر اسـت و در حدود20 درصــد است.
علل ناباروری بسیار متفاوت است، حدود 40 درصد از ناباروری‌ها ناشی از عوامل زنانه مانند اختلال در تخمک‌گذاری، اختلال در لوله های رحمی و رحم، اختلالات هورمونی و اندومتریوز اسـت و حـدود 40 درصـد ناشی از عوامل مردانه مانند کاهش تعداد یا حرکت اسپرم، شکل غیرطبیعی اسپرم، عدم بلوغ اسپرم، بیماری های عفونی، اختلالات هورمونی و ژنتیکی، اختلال انزال، واریکوسل و.. اسـت و در حــدود 10 درصــد ناباروری مشترک و بیش از10 درصد مربوط به نـابـاروری با علت نامشخص است.
در ناباروری توجیه نشده، واضحی برای ناباروری یافت نمی‌شود. زن قاعدگی‌های منظم، آزمایش‌های هورمونی نرمال و هیستروسالپنگوگرافی طبیعی دارد و مرد نیز مشکلی ندارد. برخی از عوامل مستعدکننده ناباروری در زنان و مردان با تشخیص زودهنگام و درمان بموقع و اصلاح سبک‌زندگی قابل کنترل است. کنترل وزن بدن، رژیم غذایی مناسب، ورزش منظم و مستمر، ترک سیگار و الکل و دوری از استرس بسیار اهمیت دارد. خوشبختانه امروزه با افزایش آگاهی و پیشرفت علم، اغلب زوج‌های نابارور می توانند به آرزوی داشتن فرزند جامه عمل بپوشانند.